اشکال و نحوه استفاده از افعال To be 

افعال «To be» تقریباً بیش از هر فعل دیگری تغییر می کند، با تمام پیچیدگی هایش، هنوز یکی از مهمترین افعال در زبان انگلیسی است. در طول این مقاله به این سوال پاسخ خواهیم داد که “فعل چیست؟” تعریف و مثال های مختلف فعل را مفهوم سازی کنید و بفهمید که چه زمانی استفاده از افعال برای بودن مناسب است و چه زمانی مناسب نیست.

همچنین هنگامی که قصد مکالمه و صحبت کردن به زبان انگلیسی را دارید، آشنایی با انواع زمان در مکالمه انگلیسی و استفاده از افعال مناسب بسیار مهم و کلیدی است. در واقع باید گفت در صورتی که بتوانید افعال مناسب را در زمان و مکان مناسب به کار ببرید، افراد دیگر به خوبی متوجه منظور شما خواهند شد. اما در غیر این صورت صحبت‌های شما هیچ معنا و مفهوم خاصی نخواهند داشت.

نحوه استفاده افعال To be برای نوشتن بهتر

برای کسانی که انگلیسی را به صورت آنلاین یاد می گیرند . افعال «To be» دقیقاً بد نیستند ، اما اجتناب از آنها باعث بهتر شدن رایتینگ شما می شود. هنگامی که شما از افعال کمتری استفاده می کنید، به شما امکان می دهد از افعالی که واضح تر و توصیفی تر هستند استفاده کنید. شما تمایل دارید از صدای کمتر منفعل استفاده کنید که نوشتار مستقیم تری با جریان بهتر ایجاد می کند. به عنوان مثال به جای این که بگویید “Ben is hungry,”، می توانید بگویید “Ben devoured all the food on the table.” این جمله بهتر نیست؟

فعل «to be» قطعاً جای خود را در نوشته‌های شما دارد، بنابراین تمرکز ما بر کاهش است و نه حذف .

هدف ما برای پایان این مقاله ابهام زدایی از این افعال بی قاعده است. با نهایی کردن خود با تمام اشکال این فعل، نوشتار شما با زبان توصیفی به ارتفاعات جدیدی خواهد رسید.

افعال «to be» چیست؟

در مرحله اول، برای درک افعال ” to be” باید بدانیم آنها چیستند. فعل کلمه ای است که یک عمل یا حالت وجود را تعریف می کند . افعال « to be » به زبان ساده، برای توصیف یا بیان وضعیت افراد، اشیا، مکان‌ها و ایده‌ها استفاده می‌شوند. می توان از آنها برای گفتن سن، ملیت، شغل یا سایر ویژگی های سوژه استفاده کرد. آنها بی جهت مدعی درجه ای از ماندگاری هستند . افعال مورد بحث عبارتند از: is، am، are، was، were، be،being وbeen. آنها به عنوان افعال بسیار نامنظم شناخته می شوند زیرا تقریباً بیش از هر فعل دیگری در زبان انگلیسی تغییر می کنند.

اشکال “to be”

از آنجایی که این افعال نامنظم هستند و زبان انگلیسی دوست دارد قوانین را زیر پا بگذارد، افعال “ to-be ” با توجه به زمان فعل به روش‌های مختلفی نوشته می‌شوند و بسته به موضوع آن متفاوت است.

زمان های اصلی که استفاده خواهید کرد عبارتند از زمان حال ، گذشته ، حال پیشرونده و زمان حال کامل . یکی دیگر از دلایل منحصر به فرد بودن این افعال این است که سه شکل در زمان حال و دو شکل در گذشته ساده دارند.

اگر در قاعده افعال « to-be » به یک عبارت جیروند – که شکل پایه فعل است، به اضافه «-ing»، که به عنوان اسم عمل می کند، نگاه کنیم : اگر شکل پایه فعل پلاس، «- ing»، قبل از یک شکل از فعل to be، آن یک جیروند نیست. یک فعل است من به شما گفتم که زبان انگلیسی دوست دارد قوانین را زیر پا بگذارد.

به طور خلاصه:

• افعال ” to-be” حالتی از هستی یا وجود را نشان می دهد.
• آنها افعال بی قاعده هستند
• هشت فرم وجود دارد که در جدول زیر آمده است:

توافق فاعل + فعل

ما ثابت کرده‌ایم که افعال “ to-be ” بر اساس زمان و موضوع نوشته می‌شوند. به این قاعده دستوری توافق فاعل و فعل گفته می شود . در زبان انگلیسی، این قانون بیان می کند که فعل یا افعال در جمله باید با تعداد، شخص و جنسیت فاعل مطابقت داشته باشد.

به زبان ساده:

• فاعل مفرد فعل مفرد می گیرد
• فاعل جمع فعل جمع می گیرد

در زیر جدولی از توافقات فاعل + فعل برای افعال ” to-be” آمده است:

افعال « To-be » در جملات زمان حال مثبت/منفی

• مثبت: He is a professor.
• منفی:  I am not hungry .

افعال « To-be » در جملات زمان گذشته مثبت/منفی

• She was at the movies.
• They were not excited.

سوالاتی با استفاده از “to-be  ”

• Were they late?

• Was she at school?

راه های پیشرفته دیگر

در زیر جدولی از اشکال پیشرفته افعال to-be آمده است. در ادامه با جزئیات بیشتری به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

ارائه فرم کامل

1. زمانی که زمان دقیق هنگام توصیف تجربیات یا رویدادهایی که در گذشته اتفاق افتاده مهم نباشد، به آن شکل کامل فعلی می گویند.
2. Structure = subj+has/have+en+complement
3. ساختار برای سوالات = Has/have+subject+been+complement

مثال ها:

• It has been difficult.
• We have been here all day.
• They have been well-behaved.
• Have you been worried?
• Have they been angry?
• Have I been rude?

فرم پیشرونده موجود

1. برای توصیف اقدامات مستمر یا مداومی که در حال حاضر اتفاق می‌افتند، از فرم پیشرونده فعلی استفاده می‌کنید. این با شکل فعلی ساده که عادت‌ها یا چیزهایی را که بارها و بارها اتفاق می‌افتند را توصیف می‌کند، متفاوت است.
2. Structure = Subj+be verb+verb+ing

مثال ها:

• I am cycling.
• She is reading a great book.
• They are going to the pool on Sunday.

برچسب های سوال

1. برای تبدیل یک عبارت به سوال می توانید یک برچسب سوال به انتهای عبارت مذکور اضافه کنید تا آن را به سوال تبدیل کنید.
2. ساختار =  statement+to be verb+pronoun

اگر فعل در عبارت مثبت است، پس فعل در تگ سوال باید منفی باشد. اگر عبارت فعل منفی باشد، عبارت موجود در تگ سوال باید مثبت باشد.

مثال ها

• I wasn’t boring, was I؟ (گزاره منفی با برچسب سوال مثبت)
• It was bad, wasn’t it؟ (گزاره مثبت با برچسب سوال منفی)
• It wasn’t too sad, was it؟ (برچسب سوال منفی با برچسب سوال مثبت)
• They weren’t happy, were they؟ (گزاره منفی با برچسب سوال مثبت)

برای استفاده از افعال به عنوان “پیوند دادن”

1. بر خلاف سایر افعال، افعال پیوند دهنده یک عمل را نشان نمی دهند، بلکه آنها به سادگی وضعیت موضوع را توضیح می دهند، مانند اینکه آن چیست یا چگونه به نظر می رسد. در حالی که افعالی مانند راه رفتن یا پریدن یک عمل را نشان می دهد، پیوند افعالی مانند be vs been و be بودن جزئیات بیشتری را به موضوع اضافه می کند. گاهی اوقات تعارف، که کلمه یا عبارتی است که پس از فعل پیوند دهنده دنبال می‌شود و موضوع را مشخص یا توصیف می‌کند، هنگام پرسیدن سؤال حذف می‌شود.
2. Structure = Subj+to be verb+complementStructure
3. هنگام افزودن قید = subject+to be verb+adverb+complement
4. یا adverb,subject+to be verb+complement

مثال ها

• I am thirteen years old.
• They are at the bank.
• Q: Are you the doctor? – A: I am.
• Q: Is she the teacher? – A: She is.

افعال To be برای بحث در مورد احتمالات یا ارائه پیشنهاد

ساختار کلی؛ subject+modal verb (could, should, would, might, etc.) + be+ مکمل باید هنگام توصیف احتمالات استفاده شود، اما زمانی که برای ارائه پیشنهادات استفاده می شود متفاوت است.

“Be” مستقیماً بعد از یک فعل معین در این شکل پایه باقی می ماند.

مدال نوعی فعل کمکی است که برای بیان: توانایی، امکان، اجازه یا الزام به کار می رود .

• هنگام ارائه پیشنهادات، ما 2 فرم داریم.
  1. subject+modal verb(suggest)+object+be+complement
  2. subject+modal verb(advise)+object+to be+complement

مثال ها:

• I suggest you be nice to your sister.
• I advise you to be interactive.

دستورات: در هنگام دستور دادن فعل to be

1. در این جملات، فاعل دلالت دارد، بنابراین لازم نیست که نوشته شود، در حالی که افعال “to be” به شکل پایه be می مانند و معمولاً در ابتدای جمله می مانند. این فقط هنگام دادن دستورات یا دستورات استفاده می شود.
2. ساختار = to be verb+complement or do not+to be verb+complement

مثال ها

• Be nice to your father.
• Don’t be snappy with him.

مصدرها

1. مصدر شکلی از فعل است که می تواند به عنوان اسم، صفت یا قید استفاده شود . آنها برای توصیف انتزاعی استفاده می شوند، بنابراین اغلب با یک فعل مدال میل استفاده می شوند. مصدرها به اضافه یک فعل هستند تا یک اسم بسازند . آنها را در فاعل یا مفعول جمله خواهید دید. هنگام ساختن این منفی‌ها، don یا does را قبل از فعل معین قرار می‌دهید.
2. ساختار Subject + verb + to-infinitive

مثال ها:

• Edward loves to run marathons.
• Jack waited to eat the cupcake.
• Jane used the binoculars to see her favorite band.
• I don’t want to be difficult.

حالت مجهول

1. فعل «to be»، هم در حال و هم در گذشته، می تواند برای ساختن جملات مفعول استفاده شود. شخص یا چیزی که عمل را انجام می دهد یا در مفعول جمله است یا حتی در هنگام استفاده از صدای مفعول اسمی که عمل را انجام می دهد حذف می شود معمولاً پس از یک حرف اضافه مانند “by” هنگام نوشتن یافت می شود.
2. ساختار = subject+to be verb+verb or subject+to be verb+by+object

مثال هایی با زمان های مختلف

زمان حال؛

• The house is powered by electricity.

زمان حال استمراری؛

• The job is being done.

زمان گذشته؛

• The canvas was painted by the artist.

زمان آینده؛

• The story will be written by the writer.

زمان حال کامل؛

• The sandwich had been made.

فعل «to be» چه اشکالی دارد و چرا ممکن است برای رایتینگ بهتر باید حذف شوند

چگونه آنها را از بین ببریم

اگر در دوره‌های رایتینگ آنلاین شرکت می‌کنید و سعی می‌کنید افعال غیرضروری « to be» را حذف کنید ، روش‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای جلوگیری از احساس ایستا، کسل‌کننده و کلامی نوشتار خود استفاده کنید. در زیر 5 مرحله وجود دارد که شما را به راه می اندازد.

شناسایی کنید

برای شناسایی افعال «to be » باید بتوانید آنها را به خاطر بسپارید. اگر نیاز به تجدید نظر دارید این افعال عبارتند از: is, am, are, was, were, be, being, been . در مرحله بازنگری نوشتار خود، با دور تمام افعال « to be » که با آنها برخورد می کنید، خود ویرایش کنید . هنگامی که این کار را انجام دادید، می توانید با حل مسئله تشخیص دهید که کدام افعال « “to-be» ضروری هستند یا نه.

جایگزین

اگر خوش شانس باشید، گاهی اوقات جایگزینی عالی برای افعال “ to-be” مستقیماً در مغز شما ظاهر می شود. اگر اینطور نیست نگران نباشید راه هایی برای دور زدن آن وجود دارد. در مرحله اول، می توانید افعال پیوند دهنده قوی را برای جایگزینی آن افعال ” to-be” پیدا کنید. به عنوان مثال، به جای «He was angry,»، فعل « to be » را با فعل پیوند دهنده مانند «“The situation angered him.» جایگزین کنید. اگر هنوز گیج هستید که کدام کلمه را به عنوان جایگزین استفاده کنید، سعی کنید مترادف کلماتی را جستجو کنید که بتواند معنایی را که می‌خواهید به آن دست یابید را بیان کند.

تبدیل

همانطور که ما ایجاد کردیم این بخش در مورد حل مسئله است. برای حل مشکل، به تمام دانش و ابزار موجود در زرادخانه خود برای رسیدن به آن نیاز دارید. اگر جایگزینی به نفع شما کار نمی کند، به طور بالقوه تبدیل جمله شما به شما این امکان را می دهد که گزینه های خود را در نور جدیدی ببینید. منظور ما از تبدیل این است که اگر جمله خود را متفاوت شروع کنید ممکن است به شما کمک کند تا راه آسان تری را برای حذف فعل « to-be » ببینید. به عنوان مثال، به جای «Charles Schulz was the creator of the Peanuts cartoon strip»، اسم رایج creator را به فعل ایجاد شده مانند «Charles Schulz created the Peanuts cartoon strip.» تبدیل کنید.

تغییر دادن

شما می توانید با تغییر موضوع جمله به اسم یا ضمیر دیگر، ترتیب جمله را برای حذف هر افعال « to-be » تنظیم کنید. به عنوان مثال، به جای «There were some excellent results to this experiment in social work.». اسم رایج “results” را به فعل ” resulted ” تبدیل کنید، همانطور که در “This experiment in social work resulted in excellent discoveries.”

راه دیگر برای رسیدن به این هدف، تغییر صدای غیرفعال به صدای فعال است . در زبان انگلیسی به طور کلی استفاده از صدای فعال در صورت امکان مفید است. جملاتی که با صدای مفعول نوشته می‌شوند، بیشتر از کلمات استفاده می‌کنند، می‌توانند مبهم باشند و منجر به درهم‌تنیدگی عبارات اضافه شوند . اگر با این دو صدا آشنا نیستید، جملاتی که با صدای فعال نوشته شده اند، موضوع جمله عمل را انجام می دهد. در جمله ای که با صدای مفعول نوشته می شود، فاعل عمل را دریافت می کند.

صدای منفعل به صدای فعال

• P: The man was bitten by the dog
• A: The dog bit the man

یک کلمه دیگر به یک فعل

• She was writing a book
• She authored a book

صفت به فعل

• He was angry.
• The situation angered him.

فعل به فعل قوی تر باشد

• The skyscraper was awesome.
• The skyscraper looked awesome.

فعل اصلی از “-ing” به منظم

• He was asking for feedback
• He asked for feedback

ترکیب کنید

می توانید جملاتی را با هم ترکیب کنید تا فعل “to-be”را حذف کنید . به جملات قبل و بعد از جملات با فعل «to be » نگاه کنید ، اگر متن شما می‌تواند چند جمله طولانی‌تر را بپذیرد، ببینید آیا می‌توانید برخی از آنها را برای حذف «to be » ترکیب کنید . به عنوان مثال، «The inefficient time manager is unfulfilled. He heads to bed, disappointed, despite having finished his to-do list» را می توان در «The inefficient time manager heads to bed, unfulfilled, having checked everything off on his to-do list.» ترکیب کرد.

پس to be یا not to be؟

این هر دو است! ما افعال گریزان و نامنظم «to-be» را کشف کرده‌ایم ، و کار خوبی از آن انجام داده‌ایم. برای جمع بندی، همیشه بهترین ایده نیست که افعال «to be» را در نوشتار خود بگنجانید، اما این بدان معنا نیست که باید کاملاً از آنها اجتناب شود. حذف مقادیر غیر ضروری از این افعال باعث می شود نوشتار شما کسل کننده و راکد به نظر برسد، اما در موقعیت ها نیز اجتناب ناپذیر هستند و در صورت لزوم باید با آغوش باز از آنها استقبال کرد،

ما به سوالاتی مانند “is are a verb?” پاسخ داده ایم. که بله، شامل است  is, am, was, were, be, being, and been . ما کشف کرده‌ایم که چگونه و چه زمانی از آنها استفاده کنیم و به قوانین دستور زبان سخت برای زبان انگلیسی پرداخته‌ایم.

برخی از نکات قابل لمس این است که صدای فعال به طور کلی در نوشتار در مقایسه با صدای غیرفعال مناسب تر است. پیوند افعالی مانند be، been یا be به جای نشان دادن یک عمل، جزئیات بیشتری را به موضوع اضافه می کند. توافق فعل فاعل حکم می کند که فعل یا افعال در جمله باید با تعداد، شخص و جنسیت فاعل مطابقت داشته باشد. به عبارت ساده: یک فاعل مفرد یک فعل مفرد را می گیرد و یک فاعل جمع یک فعل جمع می گیرد و البته زمان ها بسیار مهم هستند که باید به آنها توجه کنید زیرا تعیین کننده نوع فعل “to-be” مورد استفاده شما هستند

اگر به دنبال یک معلم خصوصی حرفه ای هستید، بسیاری از دانش آموزان با های کافه موفق شده اند . شما می توانی یکی از آنها باشی.