تقویت لیسنینگ زبان با داستان کوتاه 10- A Haunted House
اگر رمان «خانه‌ی جن‌زده» اثر ویرجینیا وولف را با این انتظار بخوانید که یک داستان ترسناک باشد، ناامید خواهید شد. به جای ترسناک، بهترین کلمه‌ای که می‌توانم برای توصیف آن به ذهنم برسد، کلمه‌ی تلخ و شیرین است. شیرین، چون دو روح هنوز پس از صدها سال عاشق هم هستند؛ غمگین، چون به نظر می‌رسد زوج روح‌مانند با نگرانی به دنبال چیزی می‌گردند. اگرچه موضوع اصلی داستان جاودانگی عشق است، اما این پیام را نیز در خود دارد که زندگی کوتاه است و ما باید قدر هر لحظه را با کسانی که دوستشان داریم بدانیم. سایر مضامین شامل فقدان، زمان، خاطرات و ماوراءالطبیعه است.
خانه توسط دو زوج اشغال شده است: یک زوج زنده و یک زوج روح‌مانند. داستان به صورت اول شخص و توسط یکی از اعضای زوج زنده روایت می‌شود. مثل همیشه در چنین مواردی، مشاهدات محدود به رویدادها و افکاری است که شخصاً توسط راوی تجربه شده یا به او منتقل شده است. این بدان معناست که آنها می‌توانند جانبدارانه یا اشتباه تفسیر شوند.
به نظر می‌رسد راوی توانایی «شبیه به مدیوم» دارد. او می‌تواند ارواح را هنگام حرکت در خانه حس کند و بشنود و همچنین ارتعاشات خود خانه را دریافت کند. در پاراگراف اول، دو روح را داریم که از اتاقی به اتاق دیگر می‌روند و از اینجا بالا می‌روند، آنجا را باز می‌کنند، مطمئن می‌شوند، انگار دنبال چیزی می‌گردند.
اینجا اشاره‌ای وجود دارد که ارواح به چیزی اشاره می‌کنند که ممکن است در سراسر خانه وجود داشته باشد. او گفت: «اینجا جا گذاشتیمش.» و او اضافه کرد: «اوه، اما اینجا هم هست!» او زمزمه کرد: «طبقه بالا است.» او زمزمه کرد: «و در باغ است.» راوی به اشتباه نتیجه می‌گیرد که ارواح یک شیء واحد را گم کرده‌اند یا جا گذاشته‌اند. آنها دنبالش می‌گردند… اما آن را در اتاق پذیرایی پیدا کرده بودند. این گمراهی با صدای آرام «نبض خانه» ادامه می‌یابد. امن، امن، امن… گنج مدفون؛ اتاق…
بسیاری از نظراتی که دیده‌ام حاکی از آن است که گنج ارواح، که به طور استعاری در جمله آخر به عنوان نور در قلب به آن اشاره شده است، توانایی احساس غیرمستقیم عشق زوج زنده هنگام حرکت در خانه است. از این رو، علاقه‌ی زن شبح‌مانند به زوج زنده‌ای که در رختخوابشان خوابیده‌اند… عشقی که بر لب‌هایشان است… شادی پنهانشان.
تفسیر بالا فرض می‌کند که «قلب» مورد اشاره، قلب راوی است. ابهام جمله‌ی آخر، خود را به دیدگاهی جایگزین یا حتی وجود یک «گنج» دوم وامی‌دارد. جمله‌ی آغازین در آن پاراگراف چنین است: «امن، امن، امن»، قلب خانه با افتخار می‌تپد. اگر جمله‌ی آخر را به قلب خانه ارجاع دهیم، «نور» (گنج) خاطرات گرامی زوج شبح‌مانند از زندگی مشترکشان است.
درس قبلی لیسنینگ زبان
TBD
فایل صوتی تقویت لیسنینگ زبان انگلیسی با متن
فایل صوتی
متن فایل صوتی
A Haunted House – Virginia Woolf
WHATEVER hour you woke there was a door shunting. From room to room they went, hand in hand, lifting here, opening there, making sure — a ghostly couple.
“Here we left it,” she said. And he added, “Oh, but here too!” “It’s upstairs,” she murmured. “And in the garden,” he whispered “Quietly,” they said, “or we shall wake them.”
But it wasn’t that you woke us. Oh, no. “They’re looking for it; they’re drawing the curtain,” one might say, and so read on a page or two. “Now they’ve found it,” one would be certain, stopping the pencil on the margin. And then, tired of reading, one might rise and see for oneself, the house all empty, the doors standing open, only the wood pigeons bubbling with content and the hum of the threshing machine sounding from the farm. “What did I come in here for? What did I want to find?” My hands were empty. “Perhaps it’s upstairs then?” The apples were in the loft. And so down again, the garden still as ever, only the book had slipped into the grass.
But they had found it in the drawing room. Not that one could ever see them. The window panes reflected apples, reflected roses; all the leaves were green in the glass. If they moved in the drawing room, the apple only turned its yellow side. Yet, the moment after, if the door was opened, spread about the floor, hung upon the walls, pendant from the ceiling — what? My hands were empty. The shadow of a thrush crossed the carpet; from the deepest wells of silence the wood pigeon drew its bubble of sound. “Safe, safe, safe,” the pulse of the house beat softly. “The treasure buried; the room…” the pulse stopped short. Oh, was that the buried treasure?
A moment later the light had faded. Out in the garden then? But the trees spun darkness for a wandering beam of sun. So fine, so rare, coolly sunk beneath the surface the beam I sought always burnt behind the glass. Death was the glass; death was between us; coming to the woman first, hundreds of years ago, leaving the house, sealing all the windows; the rooms were darkened. He left it, left her, went North, went East, saw the stars turned in the Southern sky; sought the house, found it dropped beneath the Downs. “Safe, safe, safe,” the pulse of the house beat gladly. “The Treasure yours.”
The wind roars up the avenue. Trees stoop and bend this way and that. Moonbeams splash and spill wildly in the rain. But the beam of the lamp falls straight from the window. The candle burns stiff and still. Wandering through the house, opening the windows, whispering not to wake us, the ghostly couple seek their joy.
“Here we slept,” she says. And he adds, “Kisses without number.” “Waking in the morning—” “Silver between the trees—” “Upstairs—” “In the garden—” “When summer came—” “In winter snowtime—” The doors go shutting far in the distance, gently knocking like the pulse of a heart.
Nearer they come; cease at the doorway. The wind falls, the rain slides silver down the glass. Our eyes darken; we hear no steps beside us; we see no lady spread her ghostly cloak. His hands shield the lantern. “Look,” he breathes. “Sound asleep. Love upon their lips.”
Stooping, holding their silver lamp above us, long they look and deeply. Long they pause. The wind drives straightly; the flame stoops slightly. Wild beams of moonlight cross both floor and wall, and, meeting, stain the faces bent; the faces pondering; the faces that search the sleepers and seek their hidden joy.
“Safe, safe, safe,” the heart of the house beats proudly. “Long years—” he sighs. “Again you found me.” “Here,” she murmurs, “sleeping; in the garden reading; laughing, rolling apples in the loft. Here we left our treasure—” Stooping, their light lifts the lids upon my eyes. “Safe! safe! safe!” the pulse of the house beats wildly. Waking, I cry “Oh, is this your buried treasure? The light in the heart.”
.
عبارات انگلیسی برای تقویت لیسنینگ زبان
درس بعدی لیسنینگ زبان
TBD
درس های لیسنینگ مرتبط
TBD
داستان‌های کوتاه و کتاب‌ها برای تمرین شنیداری انگلیسی
ما بیش از ۲۰۰ داستان کوتاه و کتاب‌های زیادی برای تمرین شنیداری انگلیسی داریم. برای جزئیات بیشتر به صفحات داستان‌های کوتاه و کتاب‌ها مراجعه کنید.
تمام دروس برای تقویت لیسنینگ زبان
برای دیدن تمام 1000 درس تقویت لیسنینگ زبان انگلیسی های کافه، از صفحه یادگیری و تقویت مهارت شنیداری دیدن کنید.
