آموزش گرامر جملات امری و فرمان در انگلیسی

Commands

استفاده از دستورات که به شکل دستوری نیز معروف ان بسیار آسانه. جمله را با یک فعل شروع کنید و با یک مفعول، یک شخص یا یک چیز پایان ببرید.

به کسی بگید کاری انجام بده:

* Answer the phone, please.

لطفا جواب تلفن رو بدید.

* Drive to the post office.

به سمت اداره پست برونید.

به من کمک کنین این اطلاعات رو پیدا کنم.

فاعل در هر یک از این جملات “تو/شما” است، اما استفاده از فاعل درست به نظر نمی رسه.

* ~~You answer the phone~~, please

لطفا تلفن رو جواب بده.

* ~~You drive to the post office~~

به سمت اداره پست رانندگی کنین.

* ~~You help me.~~

تو به من کمک میکنی.

به کسی بگو کاری نکنه:

* Don’t do that. (The subject is “you.”)

این کار رو نکن (فاعل “تو” است.)

* Don’t hit him.

او رو نزن.

* Don’t drive a car without a seat belt.

بدون کمربند ایمنی با ماشین رانندگی نکنین.

در هر جمله بالا از زمان حال استفاده شده و فاعل توهست.

توی فرم مودبانه دستور از کلمه “لطفا” استفاده می کنیم.

* Please give that to me.

لطفا اون رو به من بده.

* Pass the potatoes, please. (Use the word “pass” when you sit at a table with other people and eat food.)

لطفا سیب زمینی ها رو بدین. (زمانی که با افراد دیگه سر یه میز میشینین و غذا می خورین از کلمه «pass» استفاده کنید.)

If someone doesn’t do what you wanted him or her to do, use the word “tell.”

اگر کسی کاری رو که شما می‌خواید انجام نمی‌ده، از کلمه «tell» استفاده کنید.